13/6/52

เสี้ยน!!

พูดถึงเสี้ยน!! คุณนึกถึงอะไร

เพื่อนผมคนนึงนึกไปไกลมาก เธอเห็นหัวข้อที่อัพค้างไว้ว่า "เสี้ยน!!"
เธอคงคิดไปต่างๆนาๆ รอว่าเมื่อไหร่ผมจะกลับมาอัพซะที
จนเธอทนไม่ไหวเอ่ยปากถามมาว่า "ป๋าบอล นี่จะอัพอะไรเรื่องเสี้ยน!!"
ผมตอบกลับไปว่า "ทะลึ่ง!!"

คือจริงๆเรื่องมันเป็นอย่างนี้.....
23.30 น.
ขณะที่ผมกำลังปลดปล่อยกายาอยู่บนเตียง
สภาพผมตอนนั้นล่อนจ่อนเลยทีเดียว
มีเพียงผ้าขนหนูผืนน้อยคอยปกปิดความเป็นชายเอาไว้
ผมกำลังเผลอหลับไปในขณะที่รอใช้ห้องน้ำอาบน้ำ
"ตื๊ดๆ ตื๊ดๆ หว่างวับๆ..." ผมตื่นขึ้นพร้อมกับเสียง message
เป็น message เชิญชวนให้โหลดเพลงประกอบละครแจ๋วใจร้ายที่จบไปนานแล้ว
ผมนึกขึ้นได้ นี่เรายังไม่ได้อาบน้ำหนิ ไปอาบน้ำดีกว่า
ผมจึงตัดสินใจก้าวลุกจากเตียง เดินไปด้วยความงัวเงีย
เป้าหมายของผมคือห้องน้ำ ณ วินาทีนั้นผมรู้สึกได้ถึงมัน
มันช่างให้หัวใจผมเต้นแรง หายใจไม่เป็นจังหวะ มันช่างเสียวซ่านเหลือเกิน
ผ่านไป2วินาที ร่างกายผมหยุดนิ่ง ได้ยินเพียงเสียงหอบเสียงถอนหายใจของตัวเอง
อีก1วินาทีผ่านไป ผมรู้สึกเจ็บมากที่ตรงนั้นอย่างบอกไม่ถูก
ผมเหลือบมองต่ำลงไป
ต่ำลงไป
ต่ำอีก
ใต้สะดือ

"เสี้ยน!!" ครับ มันคือเสี้ยน!!
"กรูโดนเสี้ยนตำโว้ยยยยยย!!! ย้ากกกกกก"



ผมร้องลั่น'ในใจ' ณ จุดๆนั้นผมอยากจะแหกปากเหลือเกิน
แต่ผมทำไม่ได้จริงๆ คนอื่นเค้านอนกันหมดแล้ว อึดอัดมากจริงๆ
หลังจากนั้นผมเริ่มได้สติกลับมา ว่ากันว่าสติมาปัญญาเกิด
ผมจึงพยายามเดินตะแคงเค้า นึกภาพออกใช่ไหม
หากคุณโดนเสี้ยนตำที่ฝ่าเท้า คุณคงเดินท่าเดียวกับผม
ผมเดินตะแคงเท้ากลับไปนั่งที่เตียง แล้วคิดได้ว่าเรามาอัพเรื่องนี้ลงบล๊อกดีกว่า
เป็นอารมณ์ประมาณว่า How to remove "เสี้ยน" from your teen.
ผมเลยเดินตะแคงเค้าไปหยิบโทรศัพท์มือถือ 5800 Nokia Express Music
(โฆษณากันขนานนี้ ผมไม่ใข่หน้าม้านะครับ นั่นมัน cokiecompany จาก pantip)
นอกเรื่องไปซะงั้น ผมเลยเดินตะแคงเค้าไปหยิบโทรศัพท์มือถือ
พรางกับร้องซี๊ดไปพร้อมกับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น
ขณะนั้นเอง ผมรู้สึบวาบหวิวอีกครั้งหนึ่งเมื่อ ผ..ผะ..ผะ ผะ ผ้าผมหลุด โอ้วชิท
ผมเร่งคว้าผ้าในมือไว้.... แต่ไม่ทัน โป๊ไปแล้ว(โชคดีที่ห้องนอนผมมีผมอยู่คนเดียว)
ผมจึงพยายามเกร็งขาไว้ไม่ให้เสี้ยนมันถูกกดทับ ... แล้วก็ไม่ทันอีก - -!
โง่=เจ็บ เป็นสมการที่เกิดขึ้นมาในขณะนั้น
ผมจึงไม่สนใจมันหยิบผ้าแล้วเดินแบบปกติไปเลย (แบบยอมให้เท้ากดทับเสี้ยน)
2 ก้าวคือตัวเลขที่ผมทนได้ จึงกลับมาเดินท่าเดิมไปหยิบมือถือและหาเสื้อผ้ามาใส่จนสำเร็จ
แล้วค่อยบรรจงถ่ายรูปมาลงบล๊อกเล่าประสบการณ์ให้เพื่อนๆได้ฟัง



ยังไม่จบนะครับ มีต่อภาค 2

i3all บอล

4 ความคิดเห็น:

  1. ไม่ระบุชื่อ16/6/52 22:46

    กรุณาอย่าพาดพิง..

    (ใครกันทะลึ่ง ไม่มี๊...)

    ตอบลบ
  2. เค้ารู้หมดเลยว่าใครคิด

    ตอบลบ
  3. รูปสุดท้ายนี่ส่วนไหนของร่างกายอ่ะ มีร่องด้วย

    ตอบลบ
  4. ไม่ระบุชื่อ24/7/55 14:37

    เจ็บมั๊ยคะ

    ตอบลบ